uzun bir aradan sonra bana buraya yazdıran ne bilmiyorum ama eskiye oranla daha da huzurluyum, bir hafta sonra eskişehirden gidecek olmama rağmen hemde. huzurumun sebebi istanbula gitmek falan değil -aksine düşündükçe hiç hoşlanmıyorum bu düşünceden. burada kalmak istiyorum her şeyin aksine.
-burası
mutluluk
-veya huzur.
evet gel gelelim, herşeye. 
ne kadar tuhaf bazı şeyler.
-neredeyse- bütün sene ama, üç gün.
okulun ilk gününü dün gibi hatırlıyorum.
dünü de dün gibi. garip dimi.
dün giden bir arkadaşım "bir sene nasıl da geçti be" dedi. 
"beş sene de böyle geçecek" dedim, bende.
geçer.
janis joplin de bana okulun ilk günü yolda geçen 15 dakikayı hatırlatıyor artık, her dinleyişimde.
herkes giysin gömleklerini, bisiklete bineceğiz.