bu hayatın ile bir ay önce ki hayatın arasındaki fark ne anlayamıyorum. şimdi de sevgilin var o zaman da vardı. sevgilim olsun istemiyorum dedin, anladım ama yine var. bunaldım, kendimi bulmak evimde kalmak istiyorum dedin. anladım, tamam eyvallah dedim ama yine yalnız kalmıyorsun, yine bir erkekle kalıyorsun. sorun ben falan değildim buna eminim en başta. sadece zaman geçirelim, anın güzelliğini yaşayalım (bu ne demekse artık) diyorsan eğer ee tamam ben buna da vardım zaten. ben sana demedim mi kaç kez; ben seninle her şeye varım diye. ne olacak şimdi, açıklar mısın bana lütfen, varsa eğer bir açıklaman tabii. 

AŞK

Şimdi sen kalkıp gidiyorsun. Git.
Gözlerin durur mu onlar da gidiyorlar. Gitsinler.
Oysa ben senin gözlerinsiz edemem bilirsin
Oysa allah bilir bugün iyi uyanmıştık
Sevgideydi ilk açılışı gözlerimizin sırf onaydı.
Bir kuş konmuş parmaklarıma uzun uzun ötmüştü
Bir sevişmek gelmiş bir daha gitmemişti
Yoktu dünlerde evelsi günlerdeki yoksulluğumuz
Sanki hiç olmamıştı 

Oysa kalbim işte şuracıkta çarpıyordu
Şurda senin gözlerindeki bakımsız mavi, güzel laflı İstanbullar
Şurda da etin çoğalıyordu dokundukça lafların dünyaların
Öyle düzeltici öyle yerine getiriciydi sevmek
Ki Karaköy köprüsüne yağmur yağarken
Bıraksalar gökyüzü kendini ikiye bölecekti
Çünkü iki kişiydik

Oysa bir bardak su yetiyordu saçlarını ıslatmaya
Bir dilim ekmeğin bir iki zeytinin başınaydı doymamız
Seni bir kere öpsem ikinin hatırı kalıyordu
İki kere öpeyim desem üçün boynu bükük
Yüzünün bitip vücudunun başladığı yerde
Memelerin vardı memelerin kahramandı sonra
Sonrası iyilik güzellik.


Cemal Süreya