Ablan varsa sorun yoktur !

 Bu sabah saat 8'e doğru hafiften kendime gelmeye çalışırken, yabancı olmayan, çok güzel bir koku geldi burnuma. Neki bu diye içimden geçirerek hafiften doğrulduğumda ablam tam karşımda bana bakıp gülümsüyordu. O koku sadece ablamdan gelebilirdi tabiki.

Birden yerimden fırladım ve 40 yıldır görüşmüyormuşuz gibi sarıldık birbirimize, oysaki daha iki hafta olmuştu görüşmeyeli..

 Ne ara gelmişti bilmiyorum, ben yatarken yoktu ama belli oluyorduki çok özlemiştik birbirimizi.. Kendime gelmeye çalışırken "hadi hazırlan, kahvaltı yapmaya gidiyoruz" dedi. 

Hazırlandım ve taksiye binip Bostancı taraflarında ahşap köşk gibi bir yere geldik.Dışarıdan terkedilmiş gibi görünse de içi oldukça şirindi. Güzelce kahvaltımızı yaptıktan sonra aldığımız gazetelere göz gezdirdik. Sonra birlikte bulmaca çözmeye çalıştık ve ilk defa ablamın yanında sigara içtim, ne kadar "hayır abla, içmeyeceğim" desemde ya şimdi iç yada hiç içme zorlamasıyla beraber içtim ama nasıl içtim bilmiyorum..

 Uzun zamandır bu kadar güzel zaman geçirdiğimi hatırlamıyorum. Sanırım buna ihtiyacım vardı ve sanki ablam da bunu biliyordu ve bunun için gelmişti..

 Daha sonra uzun zamandır adam akıllı konuşamamış olduğumuzdan dolayı uzun uzun sohbetimizi ettik, dertleştik. Yeri geldik çok güldük, yeri geldi ağlayacak kadar duygusallaştık..

 Oradan ayrıldıktan sonra ablamın iş yerine kadar yürüdük ve o işine gitti, bende eve geri döndüm.
 Ama her saniyesi şahane bir sabah geçirdik ikimizde..

 İşte ablamı bu yüzden annemden, babamdan çok seviyorum, ihtiyacım olduğu her an yanımda olduğu ve bana zaman ayırdığı için..